Melbourne
Door: Albert & Ellen
04 November 2014 | Australië, Torquay
Na een 14 urige busreis kwamen we 's avonds laat aan op het station in Melbourne. Daar stonden Rob, Gonzalo en Carla (de vriendin van Rob) ons op te wachten. Voor Albert natuurlijk heel leuk om ze weer te zien na zo'n lange tijd, en voor mij leuk om ze eindelijk (na alle snapchats) eens te ontmoeten. We zijn direct naar het huis van Rob en zijn ouders gereden. Eenmaal daar was er al een kamer voor ons klaargemaakt met een bed en eigen deur naar buiten. De gastvrijheid waarmee we ontvangen zijn door Rob en zijn ouders was voor ons heel bijzonder. Rob's moeder zat midden in een chemo-behandeling, maar wij waren alsnog van harte welkom. Ze vonden het gezellig dat we er waren en ze hebben ons enrom geholpen in de eerste periode in Melbourne omdat we van alles in en om het huis gebruik konden maken (keuken, tuin, fietsen, kaarten, enz.) en erg veel handige tips en trucs van ze hebben geleerd over Australie/ reizen/ kamperen/ enz.
Op deze manier konden we rustig de stad leren kennen. We waren al snel tot de conclusie gekomen dat we Melbourne leuker vonden dan Sydney. Alles was wat relaxter, wat minder business georienteerd. Veel street art, vriendelijke mensen en een fijne sfeer. Maar wat een enorme stad! Het openbaar veroer in de stad liet wel te wensen over, wat dat betreft kunnen ze nog wat van Nederland leren. De stad (en eigenlijk het hele land) is echt op auto's gebouwd, wat wil je ook met zulke afstanden. Om van de ene kant van de stad naar de andere kant van de stad met de auto te komen, ben je 2 uur onderweg. Wij vonden het erg leuk om kleinere stukken met de fiets te doen, maar dit was ook niet ongevaarlijk, want op de meeste stukken zijn geen fietspaden dus fiets je op de (auto)weg. Eerst vonden we het raar dat een fietshelm verplicht was, maar toen we eenmaal gefietst hadden begrepen we waarom. Tijdens het fietsen gebeurden er altijd twee dingen: Mensen die boos toeterden of mensen die naar je wezen en je uitlachten: Toen we aan de Aussies vroegen waarom dat zo was: De enige mensen die in australie de fiets gebruiken zijn of mensen die hun rijbewijs zijn kwijtgeraakt(door alcohol oid) of zware lowlifes zonder geld.... haha
We zijn al vrij snel om ons heen gaan kijken of we werk konden vinden in de stad. Via Rob en zijn vrienden hebben we eerst wat lijntjes uitgegooid, en we zijn daarna via internet erg actief op zoek gegaan. Het internationale social work diploma is iets waarmee je in Australie een goede baan als social worker kan krijgen, waar je ook al snel 40-50 dollar(of zelfs meer) per uur mee kan verdienen. Dit is een dikke 35 a 40 euro per uur, zo daar kan Nederland ook echt iets van leren! Echter ons work holiday visum werkte ons enorm tegen. De respons die we hebben gekregen op onze sollicitaties haakten af op het feit dat we maar voor een bepaalde tijd voor 1 werkgever mochten werken. Werk vinden, ook voor minder serieuze baantjes, ging niet heel soepel. Uiteindelijk zijn we wel aangenomen in de elderly care, dit was een een ''leuke dingen doen met oude mensen'' baantje waarmee we 22 dollar per uur konden verdienen... Harstikke leuk natuurlijk maar we hebben het uiteindelijk afgeslagen vanwege de latere ontwikkelingen, hierover hieronder meer. Albert is wel een paar keer met Rob meegegaan als loodgieter en schoorsteenveger, ook een leuke nieuwe ervaring!
In de tussentijd hebben we onze tijd in Melbourne gebruikt om echt goed uit te rusten en tot onszelf te komen. Rob en zijn vrienden hebben ons meegenomen naar verjaardagen en feestjes. Heel gek om oktoberfest te vieren midden in China town in Melbourne... We zijn er hierdoor ook achter gekomen dat het in Melbourne veel draait om eten en drinken! Tijdens een bbq bij Rob thuis was er een hele grote spit met kip en lamsvlees, en iedereen nam nog eten en drinken mee. Door de hele stad kun je al het eten krijgen wat je hartje begeert. Vanwege alle nationaliteiten die Australie rijk is, komen ook alle lekkernijen mee. De keuze is reuze, in 1 straat kun je Afgaans, Italiaans, Libanees, en zelfs Hollands eten tegen komen! Het is daarom dan ook niet gek dat Australie nr 2 obesitas land is van de hele wereld. Ook hebben we de nodige bezienswaardigheden in Melbourne bezocht uiteraard :) We posten de leukste foto's er ook nog bij.
Voor Albert zijn verjaardag hebben we een 4-daagse trip naar Tasmanie gemaakt. We hadden het stadsleven wel een beetje gezien, werk lukte niet zo goed, dus wilden we onze reislust wat opdoen in de prachtige natuur van Tasmanie. We zijn met de enorme ferry " The spirit of Tasmania" 's nachts overgevaren van Melbourne naar Devonport, een 10-uur durende tocht. Deze boot was van alle luxe voorzien, van een casino tot een bioscoop en meerdere restarants. Eenmaal in Devonport hebben we een auto gehuurd waarmee we door Tasmanie hebben gecruised :) We sliepen in de auto om kosten te besparen, en dit paste allemaal net in onze Nissan Qashqai!
Tasmanie was echt prachtig. Veel groen, wildlife, weinig bewoning. Vanwege onze ervaringen daar, hebben we inspiratie gekregen om veel meer van Australie te zien. Daar zijn we immers voor naar de andere kant van de wereld gevlogen.
Terug in Melbourne zijn we ons gaan richten op het kopen van een busje, om hierin verder te gaan reizen. Het volgende dilemma, willen we een bus kopen die al van alle gemakken is voorzien? Of willen we zelf een lege bus ombouwen tot onze kleine camper-van? Uiteindelijk na wat orientatie bij autobedrijven en op internet, hebben we toch voor de 2e optie gekozen. Bij een autobedrijf een Kia Pregio uit 2004 weten te bemachtigen voor 5000 dollar. Met behulp van Albert zijn vrienden (timmerman, electricien) was de bus binnen een paar uur omgebouwd van werkbus, tot minicamper! Ze hebben een super stevig bed-frame ingebouwd, waar we onze koffers en andere spullen onder kunnen leggen. Een goed matras (we willen niet 10 maanden op een luchtbed liggen), een converter van 12 volt naar 220 achterin de bus om de laptop op te laden, en de koelbox aan te zetten.
Daarna was het zaak om inkopen te doen. Handige campingspullen, alles tot op de centimeter uitmeten, wat past hier nog tussen/in/onder. Ook heeft Albert nog een radio in de bus gemonteerd, omdat de oude radio kapot was. Een passend roofreck (voor op het dak om de surfboards aan te bevestigen) zoeken was nog een hele klus. Blijkbaar bestaat er maar 1 soort roofreck voor de kia pregio, heel lastig te vinden, duur, enz. Uiteindelijk bij de sloop een universeel roofreck gevonden die met een hoop bloed zweet en tranen toch paste!
Alles compleet, dus klaar om te gaan! Geen vaste plannen, alleen dat we willen beginnen met The Great Ocean Road.
We staan nu (om precies te zijn in de mcdonalds in Torquay) aan het begin van ons volgende avontuur, de reis kan nu echt beginnen! Koelbox vol met eten, dat we kunnen bereiden op onze super-de-luxe Coleman Stove, surfboards op het dak, wetsuits achterin, living the Austrailian dream! We houden jullie op de hoogte.
Op deze manier konden we rustig de stad leren kennen. We waren al snel tot de conclusie gekomen dat we Melbourne leuker vonden dan Sydney. Alles was wat relaxter, wat minder business georienteerd. Veel street art, vriendelijke mensen en een fijne sfeer. Maar wat een enorme stad! Het openbaar veroer in de stad liet wel te wensen over, wat dat betreft kunnen ze nog wat van Nederland leren. De stad (en eigenlijk het hele land) is echt op auto's gebouwd, wat wil je ook met zulke afstanden. Om van de ene kant van de stad naar de andere kant van de stad met de auto te komen, ben je 2 uur onderweg. Wij vonden het erg leuk om kleinere stukken met de fiets te doen, maar dit was ook niet ongevaarlijk, want op de meeste stukken zijn geen fietspaden dus fiets je op de (auto)weg. Eerst vonden we het raar dat een fietshelm verplicht was, maar toen we eenmaal gefietst hadden begrepen we waarom. Tijdens het fietsen gebeurden er altijd twee dingen: Mensen die boos toeterden of mensen die naar je wezen en je uitlachten: Toen we aan de Aussies vroegen waarom dat zo was: De enige mensen die in australie de fiets gebruiken zijn of mensen die hun rijbewijs zijn kwijtgeraakt(door alcohol oid) of zware lowlifes zonder geld.... haha
We zijn al vrij snel om ons heen gaan kijken of we werk konden vinden in de stad. Via Rob en zijn vrienden hebben we eerst wat lijntjes uitgegooid, en we zijn daarna via internet erg actief op zoek gegaan. Het internationale social work diploma is iets waarmee je in Australie een goede baan als social worker kan krijgen, waar je ook al snel 40-50 dollar(of zelfs meer) per uur mee kan verdienen. Dit is een dikke 35 a 40 euro per uur, zo daar kan Nederland ook echt iets van leren! Echter ons work holiday visum werkte ons enorm tegen. De respons die we hebben gekregen op onze sollicitaties haakten af op het feit dat we maar voor een bepaalde tijd voor 1 werkgever mochten werken. Werk vinden, ook voor minder serieuze baantjes, ging niet heel soepel. Uiteindelijk zijn we wel aangenomen in de elderly care, dit was een een ''leuke dingen doen met oude mensen'' baantje waarmee we 22 dollar per uur konden verdienen... Harstikke leuk natuurlijk maar we hebben het uiteindelijk afgeslagen vanwege de latere ontwikkelingen, hierover hieronder meer. Albert is wel een paar keer met Rob meegegaan als loodgieter en schoorsteenveger, ook een leuke nieuwe ervaring!
In de tussentijd hebben we onze tijd in Melbourne gebruikt om echt goed uit te rusten en tot onszelf te komen. Rob en zijn vrienden hebben ons meegenomen naar verjaardagen en feestjes. Heel gek om oktoberfest te vieren midden in China town in Melbourne... We zijn er hierdoor ook achter gekomen dat het in Melbourne veel draait om eten en drinken! Tijdens een bbq bij Rob thuis was er een hele grote spit met kip en lamsvlees, en iedereen nam nog eten en drinken mee. Door de hele stad kun je al het eten krijgen wat je hartje begeert. Vanwege alle nationaliteiten die Australie rijk is, komen ook alle lekkernijen mee. De keuze is reuze, in 1 straat kun je Afgaans, Italiaans, Libanees, en zelfs Hollands eten tegen komen! Het is daarom dan ook niet gek dat Australie nr 2 obesitas land is van de hele wereld. Ook hebben we de nodige bezienswaardigheden in Melbourne bezocht uiteraard :) We posten de leukste foto's er ook nog bij.
Voor Albert zijn verjaardag hebben we een 4-daagse trip naar Tasmanie gemaakt. We hadden het stadsleven wel een beetje gezien, werk lukte niet zo goed, dus wilden we onze reislust wat opdoen in de prachtige natuur van Tasmanie. We zijn met de enorme ferry " The spirit of Tasmania" 's nachts overgevaren van Melbourne naar Devonport, een 10-uur durende tocht. Deze boot was van alle luxe voorzien, van een casino tot een bioscoop en meerdere restarants. Eenmaal in Devonport hebben we een auto gehuurd waarmee we door Tasmanie hebben gecruised :) We sliepen in de auto om kosten te besparen, en dit paste allemaal net in onze Nissan Qashqai!
Tasmanie was echt prachtig. Veel groen, wildlife, weinig bewoning. Vanwege onze ervaringen daar, hebben we inspiratie gekregen om veel meer van Australie te zien. Daar zijn we immers voor naar de andere kant van de wereld gevlogen.
Terug in Melbourne zijn we ons gaan richten op het kopen van een busje, om hierin verder te gaan reizen. Het volgende dilemma, willen we een bus kopen die al van alle gemakken is voorzien? Of willen we zelf een lege bus ombouwen tot onze kleine camper-van? Uiteindelijk na wat orientatie bij autobedrijven en op internet, hebben we toch voor de 2e optie gekozen. Bij een autobedrijf een Kia Pregio uit 2004 weten te bemachtigen voor 5000 dollar. Met behulp van Albert zijn vrienden (timmerman, electricien) was de bus binnen een paar uur omgebouwd van werkbus, tot minicamper! Ze hebben een super stevig bed-frame ingebouwd, waar we onze koffers en andere spullen onder kunnen leggen. Een goed matras (we willen niet 10 maanden op een luchtbed liggen), een converter van 12 volt naar 220 achterin de bus om de laptop op te laden, en de koelbox aan te zetten.
Daarna was het zaak om inkopen te doen. Handige campingspullen, alles tot op de centimeter uitmeten, wat past hier nog tussen/in/onder. Ook heeft Albert nog een radio in de bus gemonteerd, omdat de oude radio kapot was. Een passend roofreck (voor op het dak om de surfboards aan te bevestigen) zoeken was nog een hele klus. Blijkbaar bestaat er maar 1 soort roofreck voor de kia pregio, heel lastig te vinden, duur, enz. Uiteindelijk bij de sloop een universeel roofreck gevonden die met een hoop bloed zweet en tranen toch paste!
Alles compleet, dus klaar om te gaan! Geen vaste plannen, alleen dat we willen beginnen met The Great Ocean Road.
We staan nu (om precies te zijn in de mcdonalds in Torquay) aan het begin van ons volgende avontuur, de reis kan nu echt beginnen! Koelbox vol met eten, dat we kunnen bereiden op onze super-de-luxe Coleman Stove, surfboards op het dak, wetsuits achterin, living the Austrailian dream! We houden jullie op de hoogte.
-
04 November 2014 - 11:48
Henk Helder:
Geweldig Ellen!!
Jullie gaan goed zo te horen.
Leuk om de verslagen te lezen
Veel plezier en avontuur verder gewenst down under!! -
04 November 2014 - 11:48
Harm:
super toffe foto's ook. als je terug bent wil ik wel meer horen van tasmanie. en ik denk dat ik ook maar zo'n spit in de tuin ga maken. enjoy jullie twee -
04 November 2014 - 12:48
Ingrid :
Leuk geschreven Ellen, leest lekker weg...
Klinkt erg vet jullie avontuur!
Ben benieuwd naar het volgende verhaal met jullie van! :)
Groetjes voor jullie beide! -
04 November 2014 - 14:11
Peyo Van Dam:
Geweldig, lekker genieten downunder! -
04 November 2014 - 19:51
Adriaan:
Wat een prachtig geschreven blog over jullie avontuur, zie het al helemaal voor me, veel plezier en keep us posted -
04 November 2014 - 19:52
Eline:
Jeetje, klinkt echt super goed. Vooral ook die surfboardjes op t dak. Rij voorzichtig, geen kangoeroes aanrijden. En genieten!! -
05 November 2014 - 01:42
Erwin:
Heel leuk verslag ! Ben benieuwd naar jullie verdere surf ervaringen :)
Lekker genieten ! -
11 November 2014 - 12:41
Woudje:
Niquma quabeu! -
16 November 2014 - 22:28
Christine:
Geweldig El en Albert! Wat een avonturen!! -
30 December 2014 - 20:29
Anouk:
Leuk om jullie belevenissen te lezen Albert en Ellen! Ik zit inmiddels weer in NL maar jullie verhalen brengen mij weer even terug in Melbourne. Veel plezier nog in het mooie Australië!
Groetjes Anouk (Sneek)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
